埸
拼音

更多▾

    1. (形声。从土,易声。本义:边境,边界)
    2. 同本义 [boundary]
      • 郑人怒君之疆埸。——《左传·成公十三年》
    3. 田间的界限 [rand]
      • 今小田塍为埸。——《篇海类编》